İlişkilerin de matematiksel formülleri olur. Mesela, ilişkilerde 1+1 ≠ 2 dir. İki kişi bir araya geldiğinde ya ikisinin toplamı yine bir eder ve iç içe geçerler ya da araya girenlere izin verdikleri ölçüde üçten büyük olurlar.

İlişkilerde her zaman büyük açının karşısında büyük bir kenar olur. Bir taraf ne kadar büyük sarıp sarmalamak isterse, öbür taraf kendini o ölçüde kapsanmak için genişletmeye başlar.

Ve ilişkilerde her zaman anlattıklarım söylediklerimden büyüktür. Ağzımdan çıkan sözcüklerin, türk dil kurumunun aktarabildiklerinden daha büyük manaları olur. Onu defalarca söylemem ya da bir kez ifade etmem anlamını değiştirir. Hangi ses tonuyla ya da nasıl bir bakışla söylediğim bambaşka bir etki yaratır.

Tarafların eşit olduğu ilişkilerde bunu anlamak ve yönetmek kolayken, söz konusu çocuk yetiştirmek olduğunda işler içinden çıkılmaz bir hal alabilir. Çocuk farkına varmadan anlattıklarınızı sünger gibi içine çeker. Söylerken fark etmediklerinizi, olmayacak durumlarda yansıtmaya başlar size.

İşte bu yüzden anne babaların, ağızlarından çıkanı kulaklarının duyması yetmez. Aynı zamanda gözlerinin görmesi, herbir hücrelerinin hissetmesi gerekir.

“Çocuğuma ne söylerken ne anlatmış oluyorum?” sorusuna yanıt arayan anne babalar, bu defa yeni bir Anne Baba Atölyesi’nde biraraya geliyorlar. Biz daha duyurusunu yapamadan kontenjanın dolmuş olması, bu konuda zamane anne babalarının ne kadar duyarlı olduklarının da bir kanıtı.

Eğer “Keşke bu atölyede bana da yer olsaydı!” diyorsanız, 0212 6600363’ü bir arayın bakalım. Sizin için de bir sürprizimiz olabilir 🙂

Not: Eğitimin içeriğini merak edenlerin Anne Baba Konuşmalarının Altyazılarını tekrar okumalarını öneririm.